Horoskop rządu z 13.12.2025

Ascendent w Koziorożcu wskazuje, że ten rząd chce być postrzegany jako odpowiedzialny, zorganizowany i nastawiony na długofalowe cele. Wizerunkowo stawia na powagę, kompetencję i konsekwencję. Chce budować zaufanie poprzez dyscyplinę, kontrolę i przekaz mówiący: „mamy plan, wiemy, co robimy”. To jednak bardziej maska, niż faktyczny obraz — bo to, co stoi za nią, jest już mniej oczywiste.

Władca Ascendentu, Saturn, przebywa w Rybach, w II domu. Oznacza to, że fundamentem działania są idee oparte na wierze, wyobraźni i wrażliwości – a nie twarde dane czy struktury. Drugi dom wskazuje, że to właśnie wartości (w sensie zarówno ideowym, jak i finansowym) mają tu kluczowe znaczenie. Saturn w Rybach wnosi niepewność co do tego, na czym naprawdę ta wartość się opiera. Jest tu sporo intuicyjnego podejścia do budżetu, finansowania, zasobów — czasem rozmycie granic między tym, co prywatne, a tym, co wspólne.

Saturn nie tworzy żadnych aspektów, co dodatkowo podkreśla wrażenie odcięcia – tak jakby centrum ciężkości tego rządu działało trochę w próżni. Wskazuje to na trudność w łączeniu wizji z praktyką, idei z realizacją, a także brak wyraźnych punktów odniesienia czy sojuszy. Taki Saturn to samotnik — odpowiedzialny, ale nieosadzony. Przez to działanie bywa spowolnione, niekiedy wręcz paraliżowane przez wewnętrzne wątpliwości lub brak konkretnych narzędzi.

Merkury retrogradujący tuż przy Ascendencie w Koziorożcu to sygnał, że ten rząd z jednej strony bardzo dba o przekaz — chce mówić rozsądnie, konkretnie, profesjonalnie, ale z drugiej – wciąż coś go cofa, powstrzymuje lub każe wracać do starych tematów. Retrogradacja planety na progu horoskopu sugeruje, że sposób komunikacji i myślenia jest kluczowy dla tożsamości tego rządu. Jednocześnie jest on obarczony wewnętrznymi wątpliwościami, poprawkami, korektami i ostrożnością.

Sekstyl do koniunkcji Wenus i Pallas w Skorpionie, w IX domu, to strategiczne myślenie — planowe, często zakulisowe. Ten rząd komunikuje się w sposób, który nie zawsze odsłania wszystkie intencje. Można powiedzieć, że mamy tu aparat narracyjny, który jest wyrafinowany i przemyślany, ale niekoniecznie przejrzysty.

Trygon Merkurego do Jowisza retro w Byku (w III domu) wzmacnia potrzebę tłumaczenia, uspokajania, przekonywania. Robine to jest spokojnie, w oparciu o wartości bliskie ludziom: bezpieczeństwo, stabilizacja, „zdrowy rozsądek”. Jowisz retro wskazuje jednak, że ta retoryka jest zawieszona między starym, a nowym porządkiem. Część założeń już nie działa, ale rząd wciąż z nich korzysta.

Opozycja między Jowiszem, a koniunkcją Wenus i Pallas buduje napięcie: między pragmatyzmem, a ideologią, między „ładnym opakowaniem”, a rzeczywistym sensem. W efekcie mamy rozbieżności między tym, co się mówi, a tym, co się planuje. Komunikacja jest tu inteligentna i strategiczna, ale bywa też niejednoznaczna – jakby prowadzona na dwóch poziomach: oficjalnym i zakulisowym.

Medium Coeli w Skorpionie ustawia drogę kariery rządu w tonie intensywności, kontroli i głębokiej transformacji. To nie jest rząd, który zadowala się powierzchownymi działaniami — chce wpływać na rzeczywistość od podstaw. Usiłuje sięgać do korzeni problemów i przeprowadzać zmiany, które mają długofalowe skutki. Mamy tu ambicję przemodelowania struktur władzy, często w sposób nienazwany, ukryty, czasem radykalny. Ta droga wiedzie przez zacienione korytarze, a nie przez jasne deklaracje.

Koniunkcja MC z Wenus i Pallas w Skorpionie mocno zabarwia ten kierunek. Pallas wnosi strategiczne, dalekosiężne planowanie, a Wenus – dbałość o estetykę i akceptowalność działań. Zatem ten rząd umiejętnie łączy atrakcyjną formę z ukrytą grą, jego działania są jednocześnie uwodzicielskie i kalkulowane. To nie jest władza frontalna – to gra pozycyjna.

Co ważne, ta koniunkcja „wciąga” MC w cały trójkąt syntetyczny, o którym mówiliśmy wcześniej. Z jednej strony sekstyl do Merkurego na Ascendencie, z drugiej – opozycja do Jowisza retro w III domu. To znaczy, że kariera tego rządu jest nierozerwalnie związana z jego sposobem komunikowania się. Ten układ wskazuje też na napięcie między narracją, a rzeczywistością. Rząd musi nieustannie balansować między tym, między tym, co mówi – a tym, co przemilcza. Styl prowadzenia polityki i osiągania celów będzie tu pełen sprzeczności. W jednym zdaniu rządzocy powołują się na stabilizację, a w kolejnym – na głęboką reformę.

Pluton, jako władca Medium Coeli, w tej pozycji jest bardzo silnie osadzony w tożsamości rządu. To mówi o dążeniu do pełnej kontroli nad wizerunkiem, przekazem i procesami decyzyjnymi. Rząd ten nie tylko chce reformować świat zewnętrzny – chce też całkowicie panować nad tym, jak sam jest postrzegany. Działa z pozycji władzy, która jest cicha, ale nieustępliwa. Procesy transformacyjne prowadzi powoli, metodycznie, bez błysku, za to z nieodwracalnym skutkiem.

Ponieważ Pluton współrządzi MC w Skorpionie, jego rola jest podwójnie istotna. Określa on, w jaki sposób rząd realizuje swoje ambicje. W I domu mówi jasno – przez własną siłę, determinację i żelazną dyscyplinę. Władza opiera się tu na kontroli narracji i struktur, a nie na popularności czy entuzjazmie otoczenia. To również sygnał, że celem nie jest tylko rządzenie – ale gruntowna przebudowa fundamentów, nawet w cieniu.

Półkwadratura do Marsa wprowadza tu element wewnętrznego ciśnienia. To jakby energia nie mogła w pełni wybrzmieć albo była hamowana przez własne ambicje. Mars chce szybko ruszać z miejsca, ale Pluton wymusza kontrolę, powściągliwość i plan. W efekcie rząd ma trudności z łączeniem zdecydowania z długofalową strategią. Niekiedy jest zbyt ostrożny, czasem – przeciwnie – wybuchowy, gdy frustracja z powodu braku natychmiastowego efektu narasta. To napięcie nie rozgrywa się na oczach opinii publicznej, ale wpływa na styl rządzenia: impulsy są tłumione, a potem, nagle eksplodują – pozornie bez ostrzeżenia.

Wielki trygon w znakach ziemskich — oparty na retrogradującym Merkurym w Koziorożcu (w koniunkcji z Ascendentem), retrogradującym Jowiszu w Byku oraz Lilith w Pannie — wprowadza stabilizację, pragmatyzm i wewnętrzne wyrachowanie, ale też nutę niepokoju i cienia, który nie zawsze daje się łatwo uchwycić.

Ten trygon podkreśla, że rząd działa w sposób systematyczny, ostrożny, metodyczny. Każdy komunikat, decyzja czy zmiana jest osadzona w konkrecie: chodzi o to, co można zrealizować, policzyć, zbudować. Planowanie, nawet to prowadzone w tle, ma charakter bardzo „przyziemny” – tu nie chodzi o wielkie idee, ale o to, jak coś faktycznie ma działać. I to właśnie ten aspekt zapewnia rządowi dużą zdolność przetrwania, adaptacji i realności, nawet jeśli otoczenie się zmienia.

Jednocześnie obecność Lilith w Pannie w tym układzie wprowadza cień – trudne do uchwycenia napięcia, głosy sprzeciwu lub wątpliwości, które nie wybrzmiewają wprost, ale są wpisane w strukturę działania. Ta Lilith wskazuje na niepokój związany z detalem, obsesję na punkcie porządku lub perfekcji, albo ukryty bunt wobec obowiązujących reguł, który jednak nie objawia się wprost. W trygonie z Merkurym retro daje styl komunikacji oparty na niedopowiedzeniu, omijaniu niewygodnych pytań, tworzeniu przekazu, który coś pomija, ale nie kłamie. W połączeniu z Jowiszem retro mamy tu także echo niedosytu: jakby ten rząd cały czas starał się nadrobić jakieś zaległości ideowe lub wizerunkowe, nieustannie aktualizując przekaz, ale nigdy do końca nie osiągając spójności.

Silne pobudzenie energetyczne, mobilizacja wewnętrzna i zewnętrzna, potrzeba przełomu, potencjał do mocnego uderzenia wizerunkowego i działania z rozmachem.

Narastające poczucie rozdźwięku między przekazem, a jego autentycznością; niejasność intencji wywoła kryzys zaufania lub konieczność redefinicji motywacji.

Przebłysk logicznej precyzji i analitycznego wglądu; podjęcie bardziej racjonalnych decyzji, jeśli zostaną dopuszczone do głosu spokojne, długofalowe argumenty.

Głos krytyczny wobec dotychczasowej narracji, ale też możliwość jej przeformułowania w sposób atrakcyjny i ostry zarazem; napięcie między estetyką, a treścią.

Konflikt między potrzebą kontroli, a siłami, które próbują działać niezależnie; możliwość zewnętrznej prowokacji lub wewnętrznego wybuchu; ryzyko zbyt emocjonalnych reakcji.

Wartościowe pytania kontra wygodne rozwiązania; możliwa krytyka ideowych podstaw działania; presja, by dostosować się do jakiegoś nurtu, przy jednoczesnym wewnętrznym oporze.

Cicha, ale znacząca szansa na stabilizację i umocnienie struktur; dojrzewanie, wzrost odpowiedzialności, możliwość uporządkowania spraw i przygotowania gruntu pod dłuższy plan.